Yıkık – dökük, çökmüş insanlara bir de, sizin arayıp durduğunuz hazinelere bir zaman sahip olduklarını ve onları kaybettikleri için o halde olabileceklerini düşünerek bakın.
Geçen hafta başından beri etrafımdaki insanlar beni şaşırtmaya devam ediyor. Sadece etrafımdakilerde değil güvendiğim insanlardan da akıl almaz sözler duyuyorum. İsrail denen terörist devletin son yaptıklarından sonra insanlar haklı olarak tepki verdiler. Tepki verdiler vermesine ama hep sonuna bir “ama” iliştirerek ya da akıl almaz öneriler ortaya atarak. Biri, “Bu yapılan akıl almaz, terörist devletten izin almak gerekirdi. Ben benim yardım kuruluşum böyle bir taleple geldiğinde hep aynı şeyi salık veriyorum.” diyiverdi.(Burada “Söz gümüşse sükût altındır.” Deyişi geliyor aklıma. Söylenme amacı iyi dahi olsa sonuçları berbat bence.) Bir başkası, “Hadi topyekûn savaşalım, intikamımızı alalım.” diye savaş çığlıkları atıyordu. Bu ikisi de aklına ve mantığına, zekâsına güvendiğim insanlardı. Bu konuda artık ikisine de olan saygımı yitirmiş bulunuyorum. Ülkemin başbakanıysa ondan bu sefer beklediğim şeyleri yapıyor. (Her zaman ki gibi yapmaması gerektiğini düşündüğüm bir ton şey de yapıy
Erkan,
YanıtlaSilKaybetmek bir yana hiç sahip olamayanlar bile var.Ama bu taşıdığımız bedenler var ya öyle açlar ki ne versen daha fazlasına göz dikiyor...
Şükretmeyi ve sahip olduklarımızın kıymetini bilmek lazım.
Sevgiyle KAL...
Not:Baştan söyleyeyim gene yorum yapmamla alakalı bir espri yaparsan bu kez küsüp bir daha hiç yazmayacağım bilesin :)
Sanırım sahip olup kaybetmek hiç sahip olmamaktan daha çok can yakıyor...
YanıtlaSilEvet, şükretmeli ve sahip olduklarımızın kıymetini bilmeliyiz. Ayrıca paylaşabileceklerimizi de paylaşmalıyız.
Erkan,
YanıtlaSilSahibine Mektuplar'da senin için bir mim var.Müsait olunca bir uğrayıver...
Sevgiyle Kal...