Sen diye başlıyorum cümlelerime
Eş koşmaktan korkup hatırlıyorum
Bir sen varsın
Bir sen olmalısın deyeyazıyor içim
Daha düşüncemde nokta koymadan cümleme
Hayır diyen bir ses yükseliyor içimde
Uzaklarda bir yerde diyorum
Bir sen olmalı
İçine ben düşermiş gibi olduğunda
Benim gibi ürken, O'nu bulan yeniden
Kapının arkasında bir sen
Kapımın arkasında bir ben
Biz üç kişiyiz diye başlıyorum
Düşümde kurduğum cümlelere
Daha noktası konmadan
Hayır diyen bir ses içimde
Biz biriz, Bir'in yansımalarıyız sadece
Kapılarımızın arkasında bir biz
Aç, sana geldim
Aç, sen geldim...
Eş koşmaktan korkup hatırlıyorum
Bir sen varsın
Bir sen olmalısın deyeyazıyor içim
Daha düşüncemde nokta koymadan cümleme
Hayır diyen bir ses yükseliyor içimde
Uzaklarda bir yerde diyorum
Bir sen olmalı
İçine ben düşermiş gibi olduğunda
Benim gibi ürken, O'nu bulan yeniden
Kapının arkasında bir sen
Kapımın arkasında bir ben
Biz üç kişiyiz diye başlıyorum
Düşümde kurduğum cümlelere
Daha noktası konmadan
Hayır diyen bir ses içimde
Biz biriz, Bir'in yansımalarıyız sadece
Kapılarımızın arkasında bir biz
Aç, sana geldim
Aç, sen geldim...
Bu güzel.Tıpkı diğerleri gibi.
YanıtlaSilMutluluğun anahtarı da bu galiba.. "Ben" demekten vazgeçip, "biz " olabilmek...
YanıtlaSilSon zamanlarda okuduğum en güzel cümlelerdi.
YanıtlaSil