Ana içeriğe atla

Mağdur Edebiyatı

Dostum,

Biliyorum siyaset yazmayacağım dedim. Ama dayanamıyorum...

Ülke menfaati yani senin - benim menfaatim, geleceğimiz söz konusu olduğunda susamıyorum.

Defalarca yazdım, söyledim. Bugün iktidar olanların en önemli argümanı mağduriyet. Hangi seçime girerlerse girsinler mağdur olarak girmeyi başardılar. Hatta belki de kendilerini gerçeğin çok ötesinde mağdur göstermeyi başardılar. Algı yönetimini iyi biliyorlar! Ama kimin sayesinde?

Paranoyak hareket ediyorum artık! Ama şu son yolsuzluk olayları da iktidarın algı yönetimi için kullandığı bir fırsata dönüşüyor. Neden mi? İktidar ne kadar hata yapıyorsa muhalefet de üste çıkmak için elinden geleni yapıyor da ondan. Bir yolsuzluk davasında hepimize verilen zarar, iktidarın da yönlendirmesiyle, tüm ülkeyi kaos ortamına sürükleyecek şekle dönüşüyor ve tüm kurumlar sarsılıyor. Bu tirenin arkasına muhalefet de takılıyor. Ekonomi yerle bir... Siyaset zaten çirkin... Ülkede "tü kaka" edilmemiş ne kurum ne de isim kalmadı!

Kısa ve öz söyleyeyim, bırakın şikayetçi olduğunuz bu iktidar bir seçime de mağdur girmesin! Emin olun bu halk mağrur olanı sevmez... Bugün iktidarın karşısına konumlanan herkesin ortak sorunu aşırı kibirli ve mağrur olmalarıdır. Aslında bunu fark edemiyor olmak çokta ilginç değil! Çünkü kibir önce üzerinde taşıyan insanı kör eder. İktidarın kibrinden bahsedecek olanlara da algı yönetimi diyor ve susuyorum...

Not: Bu bir iktidar destekçisi yazısıdır.

Diğer not: Her hırsızın önce sol, hırsızlıkta ısrar etmesi durumunda da sağ eli kesilmelidir!

Nokta.

Yorumlar

  1. Ben apolitik bir insanım hiç bir siyasi partiyi desteklemiyorum, çünkü destekleyecek bir siyasi parti göremiyorum ortada. Bu kaç kez dedim bilmiyorum ama insanlar takım tutar gibi siyasi parti destekliyor. İktidarda mağdur edebiyatı yapıyor, muhalefette. İktidarın sıkışınca namaza koşması, bütün basını çağırması, dine sığınmasından gına geldi artık. Bunu görmüyorsa insanlar tuhaf! Onu geçtim muhalefet elinden şeker alınmış çocuk gibi, boynu bükük televizyonlara çıkıyor, neredeyse küçük Emrah gibi ağlayacaklar. Ülke de ne olmuş umurlarında değil, sanki seçilmesek de olur modundalar. İktidar sahiplerinin eşlerinin büyük şirketlere ortak olması, hisse sahibi olması göze batan şeyler zaten, bana ilginç geliyor helal olsun kazanarak, çalışarak aldılarsa bunları :) Bilmiyorum, bir şey demeyeceğim konuda kul hakkı almamak için demek çalışıp almışlar. Bu iktidar gitmesin, başka siyasi liderde gelmesin düşüncesindeyim. Yaptıkların sorumluluklarını alıp gitsinler,..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Allahumme ecirna min şerri siyaset"*

*Baştan söyleyeyim başlıktaki söz; "Allah'ım beni siyasetin şerrinden koru" anlamına geliyor ve koca bir külliyata imza atmış Said Nursi'ye atfediliyor. Ortam o kadar kirlendi ki, artık görüş açıklamaktan çekinir oldum. Geçmişim ortada. Sempati duyduklarım da eleştirdiklerim de... Orta bir yol tutturmaya çalışırken desteklediklerim de karşı çıktıklarım da burada yazılı olarak duruyor. FEM’e gittiğim, ilk üniversite yılımda "hizmetin" yurdunda kaldığım da geçmişimin bir parçası. Bir dönem destekçileri olduğum da... Hatta eleştirilerimin tamamını kapalı kapılar ardında yapıp, partizancasına savunduğum dönemleri de hatırlıyordur arkadaşlarım. Bu nedenle "hizmet" denilen olgunun ne olduğunu az çok bildiğimi düşünürüm. Hatta bir dönem içlerindeki hemen herkesin halisane bir şekilde çalıştığına da bizzat şahidim. Ancak o dönem o kadar kısa sürdü ki... Eminim şu an bile deli gibi memleket ve din adına çalışan, ne yapıyorsa bu uğurda yaptığını düşünen bi

Zamanı eğip, bükmek

Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç

“Herkes ötekidir ve hiç kimse kendisi değildir.*”

Bir cümle, bazen bir yerlerde okuduğunuz, bazen birinin söylediği, bir filmde duyduğunuz ya da birinin gözünüzün içine sokarcasına haykırdığı, bir konu hakkındaki tüm düşüncelerinizi aktarabilir. Öyle bir hisse kapılırsınız ki sanki ömrünüz boyunca düşünseniz, araştırsanız ve didinseniz görüşlerinizi, düşüncelerinizi bu kadar güzel, net ve öz olarak anlatamayacakmışsınız gibi gelir. Geçenlerde bir arkadaşla, hiç kimsenin etrafındakilere karşı dürüst ya da gerçekçi olmadığından konuşuyorduk. O gün bunu anlatmakta oldukça zorluk çekmiştim. Şimdi düşüncelerimi bu konuya bu kadar yoğunlaştırmışken bile zorlanıyorum. Yanlış anlaşılmaması için hemen belirteyim bu dürüstlük ya da gerçekçilik hayatın geneline karşı bir şey değil. İnsanların ikili ilişkilerinde kendilerine ve dışarıdakilere karşı olan dürüstlük ve gerçekçilikten bahsediyorum. Geçmişi doğal olarak bilemiyoruz ama bugün kimse karşısındakini gördüğü gibi kabul edip o şekilde yaklaşmıyor ve yargılamıyor. Kendi duyularımızla öğrendi