Uzun "fenerbahçelileştirme" çabalarının sonucunda dün Şükrü Saracoğlu stadında Fenerbahçe - Sivas maçını izlemeye gittik (Suat sağ olsun, yerimiz çok iyiydi.) Anlattıkları kadar varmış; santra esnasında stada girdik, iki dakika bile sürmedi. Çıkışta da 5 dakika da çıktık stattan.
Maçta hiç ruh yoktu. Ancak yaklaşık 15 sene sonra seyrettiğim ilk stat maçında seyircinin etkisini ilk kez yerinde fark ettim. Tabii bu arada uyuyan seyirciyi uyandırmanın en iyi yolunun basit bir iki tane hakem hatası olduğunu da...
Alex olmasa maç benim için tam keyif olacaktı! Ama neyse o kadar da olur... (Yukarıdaki kare 77. dakikadaki Alex’in serbest vuruşu esnasında çekildi.)
Not: Bir maçla “anti-fenerlilikten” “fenerliliğe” geçmem tabii ki mümkün değil! (Gerçi böyle bir ihtimal olduğunu dahi sanmıyorum.)
10 11 senelik maçlara giden biri olarak endüsriyel futbolun bizi yendiğini düşünüyorum bir Fenerbahçeli olarak. Aziz yıldırım kendi profilini yarattı taraftarı fişleyerek.Senin durduğun yer çekirdek çıtlayan sosyete tribününün olduğu sesini çıkarmayanların yeri. Stat sosyeteye dönüştü zaten. O yüzden ben bir süredir gitmiyorum. Benim istediğim tribün ise koltuksuz numarasız herkesin bağırdığı bir tribün.Ama aziz yıldırım modern stat yaptı...
YanıtlaSil