Birinin arkasından ağlayanları gördüğünüzde üzülmeyin, bu onun hayattayken sevildiğini gösterir.
Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç
Hayattayken benim için hiç ağlamamış ama ben gidince arkamdan ağlamış!..
YanıtlayınSilSevmiş(mi?)öylemi?
Hayattayken seninle gülmüş olması yeter. Eğer seninle ağlayıp kendi gülmüşse zaten dostun değildir ve sen gittiğinde de üzülüp ağlamayacaktır.
YanıtlayınSildoğrudur, benimle gülen insan var, ama ben ağlarken benimle ağlayanı olmadı görmedi çünkü içimden akan yaşı, bu yüzden arkamda da dökeceği yaş zaten timsahtır! varsın döksün ama benim için o yoktur ve hiç olmamıştır, varsın o kendini dostum zannetsin :)
YanıtlayınSilBugün de bunu öğrendim:
YanıtlayınSilFacundo Cabral, "Birinin ölümüne ağlamak, hayata saygısızlıktır" demiş.
Ne güzel demiş. Keşke o ölmeden önce tanışmış olsaydım bu sözle. Keşke...