Ana içeriğe atla

Delilik hali

Bir sabah aniden başladı
Sen geldiğinde mi
Ben gittiğimde mi
Bilemiyorum
Tek bildiğim
Aynadaki yansımamın kaybolduğu önce
Sana bakar buldum kendimi her sabah
Seni gördüm her karanlık camda
Suda, şarapta, her siluette
Bilir misin hiç nasıl bir duygu
Nasıl bir duygu
Her parıltıda seni görmek
Bilmezsin, bilemezsin ki ben de anlatamam
Tek bildiğim
Bir sabah aniden başladı
Bu delilik hali
Bilemiyorum tam olarak
Nasıl
Hangisi önce oldu
Sen mi geldin
Ben mi gittim yoksa
Tek bildiğim
Bir sabah aniden başladı
Bu delilik hali
Sonra ruhum kaybolmaya başladı
Peşinde
Önünde
Yaşantında
Ruhların kanatları yok
Bilir misin
Bilmezsin, bilemezsin ki ben de anlatamam
Tek bildiğim
Bir sabah aniden başladı
Terk etti ruhum bedenimi
Peşinden
Arkanda
Ruhum peşinde
Aklım sende kaldı
Bir sabah aniden başladı
Bu delilik hali
Sen gittiğinde mi
Ben geldiğimde mi
Bilemiyorum
Belki de bilmek istemiyorum
Tek bildiğim
Bu bir delilik hali
Ve bir sabah aniden başladı
Seni gördüğümde mi
Beni görmediğinde mi
Bilemiyorum
Etiketler:

Yorumlar

  1. Erkan Şen19 Şubat 2009 16:06

    Ç tarafından onaylandı.

    YanıtlaSil
  2. Başak BAŞOL20 Şubat 2009 23:37

    Yazana değil yazdırana bak derler ya öyle bir şey olmuş burada sanki.Bilirim durduk yere kalpten parmaklara dökülmez tüm bunlar.Umarım bu delilik halinin sonu hayal ettiğin gibi olur.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Allahumme ecirna min şerri siyaset"*

*Baştan söyleyeyim başlıktaki söz; "Allah'ım beni siyasetin şerrinden koru" anlamına geliyor ve koca bir külliyata imza atmış Said Nursi'ye atfediliyor. Ortam o kadar kirlendi ki, artık görüş açıklamaktan çekinir oldum. Geçmişim ortada. Sempati duyduklarım da eleştirdiklerim de... Orta bir yol tutturmaya çalışırken desteklediklerim de karşı çıktıklarım da burada yazılı olarak duruyor. FEM’e gittiğim, ilk üniversite yılımda "hizmetin" yurdunda kaldığım da geçmişimin bir parçası. Bir dönem destekçileri olduğum da... Hatta eleştirilerimin tamamını kapalı kapılar ardında yapıp, partizancasına savunduğum dönemleri de hatırlıyordur arkadaşlarım. Bu nedenle "hizmet" denilen olgunun ne olduğunu az çok bildiğimi düşünürüm. Hatta bir dönem içlerindeki hemen herkesin halisane bir şekilde çalıştığına da bizzat şahidim. Ancak o dönem o kadar kısa sürdü ki... Eminim şu an bile deli gibi memleket ve din adına çalışan, ne yapıyorsa bu uğurda yaptığını düşünen bi
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Zamanı eğip, bükmek

Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç
Yorum Gönder
Yazının devamı »

“Herkes ötekidir ve hiç kimse kendisi değildir.*”

Bir cümle, bazen bir yerlerde okuduğunuz, bazen birinin söylediği, bir filmde duyduğunuz ya da birinin gözünüzün içine sokarcasına haykırdığı, bir konu hakkındaki tüm düşüncelerinizi aktarabilir. Öyle bir hisse kapılırsınız ki sanki ömrünüz boyunca düşünseniz, araştırsanız ve didinseniz görüşlerinizi, düşüncelerinizi bu kadar güzel, net ve öz olarak anlatamayacakmışsınız gibi gelir. Geçenlerde bir arkadaşla, hiç kimsenin etrafındakilere karşı dürüst ya da gerçekçi olmadığından konuşuyorduk. O gün bunu anlatmakta oldukça zorluk çekmiştim. Şimdi düşüncelerimi bu konuya bu kadar yoğunlaştırmışken bile zorlanıyorum. Yanlış anlaşılmaması için hemen belirteyim bu dürüstlük ya da gerçekçilik hayatın geneline karşı bir şey değil. İnsanların ikili ilişkilerinde kendilerine ve dışarıdakilere karşı olan dürüstlük ve gerçekçilikten bahsediyorum. Geçmişi doğal olarak bilemiyoruz ama bugün kimse karşısındakini gördüğü gibi kabul edip o şekilde yaklaşmıyor ve yargılamıyor. Kendi duyularımızla öğrendi
1 yorum
Yazının devamı »