Ana içeriğe atla

Delilik hali

Bir sabah aniden başladı
Sen geldiğinde mi
Ben gittiğimde mi
Bilemiyorum
Tek bildiğim
Aynadaki yansımamın kaybolduğu önce
Sana bakar buldum kendimi her sabah
Seni gördüm her karanlık camda
Suda, şarapta, her siluette
Bilir misin hiç nasıl bir duygu
Nasıl bir duygu
Her parıltıda seni görmek
Bilmezsin, bilemezsin ki ben de anlatamam
Tek bildiğim
Bir sabah aniden başladı
Bu delilik hali
Bilemiyorum tam olarak
Nasıl
Hangisi önce oldu
Sen mi geldin
Ben mi gittim yoksa
Tek bildiğim
Bir sabah aniden başladı
Bu delilik hali
Sonra ruhum kaybolmaya başladı
Peşinde
Önünde
Yaşantında
Ruhların kanatları yok
Bilir misin
Bilmezsin, bilemezsin ki ben de anlatamam
Tek bildiğim
Bir sabah aniden başladı
Terk etti ruhum bedenimi
Peşinden
Arkanda
Ruhum peşinde
Aklım sende kaldı
Bir sabah aniden başladı
Bu delilik hali
Sen gittiğinde mi
Ben geldiğimde mi
Bilemiyorum
Belki de bilmek istemiyorum
Tek bildiğim
Bu bir delilik hali
Ve bir sabah aniden başladı
Seni gördüğümde mi
Beni görmediğinde mi
Bilemiyorum
Etiketler:

Yorumlar

  1. Erkan Şen19 Şubat 2009 16:06

    Ç tarafından onaylandı.

    YanıtlaSil
  2. Başak BAŞOL20 Şubat 2009 23:37

    Yazana değil yazdırana bak derler ya öyle bir şey olmuş burada sanki.Bilirim durduk yere kalpten parmaklara dökülmez tüm bunlar.Umarım bu delilik halinin sonu hayal ettiğin gibi olur.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Nebula Bilişim 20 yaşında!

Bir misyon bir okul 20 yaşına ulaştı. Nebula Bilişim bugün itibariyle 20. Yılında… Bir masanın etrafında toplanmış dört kişi kafa kafaya ne yapacağımızı konuştuğumuz günleri dün gibi hatırlıyorum. Marka adı, logo-fatura-irsaliye-kartvizit tasarımları, muhasebe işlemleri, ofisin bulunması-dekorasyonu, kuruluş için gerekli resmi hazırlıklar. Neredeyse tüm işlemleri kendimiz yaptık. Elbette bazı arkadaşlarımızın desteklerini de hiç bir zaman unutmayacağız. Nebula’nın ilk kurulduğu günlerde maliyetlerimiz artmasın diye evimdeki masa üstü bilgisayar ve ekranlarımı ofise taşıyışım ve aylarca onları kullandığımız hala hatırımda. Mesela faks cihazına bütçe ayırmamak için yaptıklarımız bugünkü nesle çok komik gelirdi. Muhasebe yazılımı olarak kullandığımız çözümü adam etmek için az çaba sarf etmedik. Mutfak gereçlerimizi temiz tutmak için yaptıklarımızı kime anlatsam inanmaz! Aşağıdaki fotoğraflar çalışma ortamımızın ilk fotoğrafları olabilir. Yok merak etmeyin, bunları o eski günler ede...
1 yorum
Yazının devamı »

Yardım Faaliyetleri ve Organizasyonu Hakkında

17 Ağustos 1999 depreminde sahada bizzat bulunmuştum. Yardım malzemesi yüklü kamyonlarla saha gitmiş. Elimizden gelen çabayı sergilemiştik. O gün kendi başına yapılan organizasyonların eğer çok boyutlu ve iyi planlanmamışsa başarıya ulaşmayacağını anlamıştım. Bugün geldimiz noktada 99 ile kıyaslanamayacak kadar çok yol kat etmiş durumdayız. Afet sonrası hazılıklar ve koordinasyon geçmiş ile kıyaslanamayacak kadar ileri seviyede. Yeterli mi? Değil! Daha iyi mümkün mü? Her zaman! Ancak bir konunun çok net altını çizmemiz gerekiyor. Sivil toplum kuruluşları ve yardım dernekleri bu tarz felaket anlarının vazgeçilmez kuruluşlarıdır. Onlar olmasa şu an şikayet edecek bir şeyimiz dahi olamazdı. Birkaç yıl önce (2011) bazı yardım kuruluşlarının (Deniz Feneri, Lösev ve Mehmetçik Vakfı) kurban bağışı organizasyonundaki usülsüzlükler ortaya çıkmıştı. Bu kuruluşların simsarlar ve aracılar tarafından kandırıldığı ve aslında ilgili vecibelerin ya hiç ya da eksik yerine getirildiği ortaya çıkmıştı. A...
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Hazırlıklı olmak...

Türkiye'de 6 Şubat 2023 günü öyle bir deprem fırtınası yaşadık ki 10 şehrimiz hayatı tamamen durdurcak bir yıkımla karşı karşıya kaldı. Kahramanmaraş, Hatay, Malatya, Adıyaman gibi şehirlerimiz afeti aynı gün 2 kez yaşadı. Bu çağda bazı şeyleri uzun anlatmak çok zor. Çağ hızlı tüketim çağı ve bu nedenle uzun metinlerden hoşlanmıyoruz. Eğer varsa eskiler bile videoları tercih ediyor. Böyle bir girizgaha ne gerek vardı inanın ben de bilmiyorum. Belki de o kadar doluyum ki kısa kısa yazıp geçmek canımı sıkıyor. 17 Ağustos 1999 depreminde organize olabilecek bir ortam yokken sivil inisiyatif ile herkes bir işin ucundan tutmaya çalışmıştı. Naçizane bir şekilde ben de katkıda bulunmak için bir ekibin parçası olarak bölgeye gitmiştim. Elimizde 4 kamyon malzeme ile sokak sokak dolaşmış ve yardıma ihtiyacı olanlara yardım etmeye çalışmıştık. Sonunda ihtiyacı olanlara tam anlamıyla ulaşamadan ve bir yaraya doğru düzgün merhem olamadan dönmek zorunda kalmıştık. Yardım malzemelerini teslim ede...
Yorum Gönder
Yazının devamı »