Ana içeriğe atla

Şubat

Günaydın sana
Otobüs durağındaki Suriyeli çocuk
Cadde seviniyor oyuncak arabana kavuşunca
Ya hüzünlü gözlerine bakamayan bizler
Ne kadar manidar sattığın o kağıt mendiller
Ne kadar kurudu bu gözler
Sen de mi üzgün, yorgun ve de kırgınsın benim kadar
Ahh Şubat, bu yüzden mi bahar sıcaklığın

Ahh bu sıcak Şubat
İyi geceler sana da Filistinli baba
İnanmazsın belki; sıcak yatak batıyor tenime
Köşeye sıkışmış bir babayım ben Filistin'de
Çelik olsam keşke o köşede
Üzerine örtünsem
Demir kesemez, delemez çeliği desem
Çocuğun çocuğumdur diyebilsem keşke

Ahh bu yumuşak yatak
Ahh bu sıcak Şubat
Ahh bu vurdum duymaz ben
Ahh bu umarsız yaşamak
Ahh yağmur yağmıyor diye şikayet eden dilim
Ahh bu kış ne kadar sıcak geçiyor diye hayıflanan nefsim
Ne kadar manidar kuruyan gözlerime benzeyen bulutlar
Sokakta mendil satan nice dünyalı çocuk var
İyi geceler nefsim, iyi geceler sana da...

Bu yaşıma rağmen geceleri üstümü örten anne şefkatim
Yakıcı, yaralayıcı, sarsıcı
Bugün de durakta olan yalın ayak Suriyeli çocuk
Nerede sahi annen
Ahh Şubat
Nerede kavurucu soğuğun
Kar yağsa keşke bembeyaz da öldürse tüm "mikropları"
Ahh Şubat ne bu bahar sıcaklığı
Sokaktaki yalın ayak çocuklar
Günaydın dünyanın tüm sokakta kalmış çocukları
Günaydın sıcak bir Şubat sabahından...
Etiketler:

Yorumlar

  1. Pabuc14 Şubat 2014 01:53

    Şubatın bu sıcaklarını hiç Suriyeli meleklerle birlikte düşünmemiştim..Belki de karın yapmamakta ki inadı sokaklarda kalan o çocuklardan dolayıdır; kim bilir...

    YanıtlaSil
  2. Pabuc14 Şubat 2014 01:54

    Düzeltme:Karın yağmamaktaki...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

"Allahumme ecirna min şerri siyaset"*

*Baştan söyleyeyim başlıktaki söz; "Allah'ım beni siyasetin şerrinden koru" anlamına geliyor ve koca bir külliyata imza atmış Said Nursi'ye atfediliyor. Ortam o kadar kirlendi ki, artık görüş açıklamaktan çekinir oldum. Geçmişim ortada. Sempati duyduklarım da eleştirdiklerim de... Orta bir yol tutturmaya çalışırken desteklediklerim de karşı çıktıklarım da burada yazılı olarak duruyor. FEM’e gittiğim, ilk üniversite yılımda "hizmetin" yurdunda kaldığım da geçmişimin bir parçası. Bir dönem destekçileri olduğum da... Hatta eleştirilerimin tamamını kapalı kapılar ardında yapıp, partizancasına savunduğum dönemleri de hatırlıyordur arkadaşlarım. Bu nedenle "hizmet" denilen olgunun ne olduğunu az çok bildiğimi düşünürüm. Hatta bir dönem içlerindeki hemen herkesin halisane bir şekilde çalıştığına da bizzat şahidim. Ancak o dönem o kadar kısa sürdü ki... Eminim şu an bile deli gibi memleket ve din adına çalışan, ne yapıyorsa bu uğurda yaptığını düşünen bi
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Zamanı eğip, bükmek

Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Belki üstümüzden bir kuş geçer

Uzunca zamandır okuyorum. Hem de oldukça fazla. Okuduklarından bende yer edenlerin sayısı çok fazla değil. Bir yazarın belki onlarca eserini okuyor ama içlerinden bir tanesine tav oluyorum. Yüzlerce sayfalık bir şiir kitabından bazen sadece bir tane şiir çıkıyor; acaba benim anladığımı mı yazmış şair dediğim. Ya da bir kitabın bir tek cümlesi beni mest etse yetiyor bana. Uzunca zamandır müzik de dinliyorum. Çok farklı şeyler değil. Ama yinede arada yakaladığım bana özel şeyler de oluyor. Bir şarkının tek bir cümlesi ya da tüm albümdeki tek bir melodi beni alıp götürebiliyor çok uzaklara. Dün aklıma gelmemişti adı Yüksek Sadakat'in "Belki üstümüzden bir kuş geçer" şarkısının. Grup çok başarılı mı? Bence değil. Ama öyle birkaç şarkısı var ki; eh be adam nasıl yazdın bunları dedirtiyor. Gül renginde gün doğarken Boğazdan gemiler usulca geçerken Gel çıkalım bu şehirden Ağaçlar,gökyüzü ve toprak uyurken Dolaşalım kumsallarda Çılgın kalabalık artık uzaklarda Yorulu
2 yorum
Yazının devamı »