Günlük tutmaya eli gitmiyor insanın. Ne çok kişi göçtü geçtiğimiz yıl diye yazıyordum birkaç yazı önce. Ama o zaman daha kayıpların bitmediğini bilmiyordum. Beklemiyordum. İnsan beklemediği yerden yara alıyor. Bir, iki, üç... Bitmiyor. Eksiliyorum. Giden gidiyor da geri kalan her seferinde biraz daha eksiliyor. Yazamadım. Çocukluğumdan büyük bir parça gitti. Gençliğimin en sert, en güzel, en mert anıları gitti. Yazamadım. Öğretilerim, öğretmenlerim, dostlarım, akrabalarım gitti. Biriktirdiklerimi de alıp gittiler. Yazamadım. Bunu not düş tarihe, tarihinde not düş diye düşündüm çok zaman. Elim gitmedi bir türlü. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), "Kişiye nasihat olarak ölüm yeter" buyurmuş. Geriye bakıp düşündüğümde ölümle gerçekten tanıştığım ilk zaman 17 yaşında olduğumu hatırlıyorum. Ölümün ne olduğunun musallada yatan abim ile tek başıma kaldığımda fark etmiştim. O günü hiç unutmadım. O gün gibi hiç üzülmedim. Ama bu sene bir başka... Artık kayıplardan, cenazelerden, bizzat içi
Herkesın bı bıtanesı var
YanıtlaSilburdakı bır sanırım o bır....
Evet, dediğin gibi herkesin Bir tanesi var ve o Bir herkes için bir.
YanıtlaSilBir'den Bir'e,
YanıtlaSilBir'den Beri Buldum Seni.
O güzel Ruhuna Sağlık.
Binbir tanesinin arasından
YanıtlaSilBir seni istemiştim ben oysa...
Bir sen benim ol,benim biriciğim ol diye
Sense gecenin 1'inde beni birden bire bırakıp gittin....
Bir gün biri 1'i bu kadar çok bir şiirin içinde birine ithafen yazabileceği ve bu kadarda güzel olabileceği aklıma gelmezdi...
Yanlış anlama senin şiirin için söyledim ben Erkancığım...
Ama senden çoşkulu şeyler duymak istiyorum ben.O biri her kimse seninle olsun istiyorum ve diliyorum...
Sevgiyle KAL güzel kalpli,karamsar adam :)
Ali Abi, yorumun ve tamamlayıcı dizeler için teşekkürler. Senin yazdıklarınıda ekleyeceğim benimkilere.
YanıtlaSilTekrar teşekkürler.
Başak, teşekkür ederim, hem yorumun hem de iyi dileklerin için.
YanıtlaSilBir'in dileklerimizi duyup gerçekleştirmesi ümidiyle...