Ana içeriğe atla

Bab-I Esrar - Ahmet Ümit

"Her gün bir yerden göçmek ne iyi
 Her gün bir yere konmak ne güzel
 Bulanmadan donmadan akmak ne hoş
 Dünle beraber gitti cancağızım
 Ne kadar söz varsa düne ait
 Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.
...

Benimsemedim. Çünkü ben basit bir yaşama inanırım. Dünya görüşüm de, ahlakım da son derece basittir. Ayrıcalık istemeden, iktidar olmadan, en doğru benim düşüncemdir demeden yaşamak*. Yeryüzünün annemiz olduğuna inanırım, toprağın, suyun, gökyüzünün bütün canlılara ait olduğunu düşünürüm. Tıpkı toprak gibi, su gibi, gökyüzü gibi bilginin de hepimize ait olduğuna inanırım. Birilerinin öğrendiklerini sır adı altında kendilerine saklamasını ayrıcalık sayarım, bunu kabul edemem. Birilerinin nefislerini terbiye adı altında, yaşamı küçümsemelerini kabul edemem.
...
İyi olduğumda birinin bana ödül vermesi ya da kötü olduğumda birinin beni cezalandırmasından korktuğumdan değil. İyi olmak için bir efendiye ihtiyacımız yok kızım. İyilik de kötülük de içimizde, bizimle beraber doğdu, bizimle birlikte yok olacak.** Önemli olan yaşarken neyi seçtiğin, hem de cennet ödülü ya da cehennem cezası olmadan. Hem de ölüp gideceğini bile bile. ... Bence yaşamak bu kadar basit, aynı zamanda bu kadar güzel, bu kadar heyecan verici. Bütün mesele sahiden alçakgönüllü olabilmekte."

Dostum, yukarıdakiler Ahmet Ümit'in Bab-I Esrar'ından alıntı. Şiirin Mevlana'ya ait olduğunu söylemeye de gerek yok herhalde.

Hani geçen gün 'Bunca şey okuyorum, yüzlerce sayfalık bir kitaptan bazen bir cümle bana yetiyor' benzeri bir şey söylemiştim. Bunun yukarıdakilerden daha iyi bir örneği olamazdı herhalde. Belki de bu yüzden okuyorumdur. Ne dersin? Satır aralarında kendime ait bir şeyler, beni tanımlayan kelimeler ya da dile getirmekte yetersiz kaldığım düşüncelerimi arıyorumdur. Ahmet Ümit, Susan'ın dilinden "Bütün mesele sahiden alçakgönüllü olabilmekte" derken benim sessiz düşüncelerimi bilmem kaç yüzüncü baskıda haykırmaya devam ediyordur.

Mevlana da ne güzel söylemiş; "Dünle beraber gitti cancağızım / Ne kadar söz varsa düne ait / Şimdi yeni şeyler söylemek lazım." Evet, hepsi gitti. Her biri geri döndürülemez bir şekilde çıktı ağzımızdan, kulaklarımız duydu, gözlerimiz gördü, nefsimiz hissetti ve bitti. Kötüler unutuldu, iyiler bozulmasın diye korunup saklandı.

Yukarıdakilerin üstüne ne söylenebilir ki! Söylenmesi gereken söylenmiştir...

* Doğruluğunu aklımda hep bilip yapamadığım. Haklı da olsam, kendimi tamamen doğru da bulsam susma çalışmalarımla geliştirmeye çalıştığım eksik yönüm.
** İyilik bizimle doğar ve fakat kötülük öğrenilen bir şeydir. Ayrıca iyilik de kötülükte bizden sonra öğrettiklerimizle yaşamaya devam eder.
*** Kitabın üstüne söylenebilecek bir diğer sözde bazı yorumların salt gerçek algısı yaratmış olduğu. Ancak bu diğer kaynaklardan doğrusu bulunarak aşılabilecek küçük bir detay.
Etiketler:

Yorumlar

  1. Ateş Böceği10 Temmuz 2011 22:36

    güzel kitaptı okunalısa :) Ahmet Ümiti zaten çok severiz birde ayrı severiz ama mutlaka Bir İstanbul Hatırasınıda okumalısın tavsiyemdir

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zamanı eğip, bükmek

Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç...
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Belki üstümüzden bir kuş geçer

Uzunca zamandır okuyorum. Hem de oldukça fazla. Okuduklarından bende yer edenlerin sayısı çok fazla değil. Bir yazarın belki onlarca eserini okuyor ama içlerinden bir tanesine tav oluyorum. Yüzlerce sayfalık bir şiir kitabından bazen sadece bir tane şiir çıkıyor; acaba benim anladığımı mı yazmış şair dediğim. Ya da bir kitabın bir tek cümlesi beni mest etse yetiyor bana. Uzunca zamandır müzik de dinliyorum. Çok farklı şeyler değil. Ama yinede arada yakaladığım bana özel şeyler de oluyor. Bir şarkının tek bir cümlesi ya da tüm albümdeki tek bir melodi beni alıp götürebiliyor çok uzaklara. Dün aklıma gelmemişti adı Yüksek Sadakat'in "Belki üstümüzden bir kuş geçer" şarkısının. Grup çok başarılı mı? Bence değil. Ama öyle birkaç şarkısı var ki; eh be adam nasıl yazdın bunları dedirtiyor. Gül renginde gün doğarken Boğazdan gemiler usulca geçerken Gel çıkalım bu şehirden Ağaçlar,gökyüzü ve toprak uyurken Dolaşalım kumsallarda Çılgın kalabalık artık uzaklarda Yorulu...
2 yorum
Yazının devamı »

Nebula Bilişim 20 yaşında!

Bir misyon bir okul 20 yaşına ulaştı. Nebula Bilişim bugün itibariyle 20. Yılında… Bir masanın etrafında toplanmış dört kişi kafa kafaya ne yapacağımızı konuştuğumuz günleri dün gibi hatırlıyorum. Marka adı, logo-fatura-irsaliye-kartvizit tasarımları, muhasebe işlemleri, ofisin bulunması-dekorasyonu, kuruluş için gerekli resmi hazırlıklar. Neredeyse tüm işlemleri kendimiz yaptık. Elbette bazı arkadaşlarımızın desteklerini de hiç bir zaman unutmayacağız. Nebula’nın ilk kurulduğu günlerde maliyetlerimiz artmasın diye evimdeki masa üstü bilgisayar ve ekranlarımı ofise taşıyışım ve aylarca onları kullandığımız hala hatırımda. Mesela faks cihazına bütçe ayırmamak için yaptıklarımız bugünkü nesle çok komik gelirdi. Muhasebe yazılımı olarak kullandığımız çözümü adam etmek için az çaba sarf etmedik. Mutfak gereçlerimizi temiz tutmak için yaptıklarımızı kime anlatsam inanmaz! Aşağıdaki fotoğraflar çalışma ortamımızın ilk fotoğrafları olabilir. Yok merak etmeyin, bunları o eski günler ede...
1 yorum
Yazının devamı »