Ana içeriğe atla

İstanbul Efendisi

Güzel bir gündü, İstanbul’da yaşadığıma minnettar olacak kadar. Biraz orada biraz burada dolaşıp duruyorum geldiğimden beri. Dostları, arkadaşları ve akrabaları görüp vakit dolduruyorum. Birçok şeyi özlemişim aslında, bunları sıralamak mümkün bile değil. Ancak bunlardan biri var ki bugün kesinlikle doydum, tiyatro. Yakın dostlarla izlenecek keyifli ve kaliteli bir oyun gibisi yok.

Bu akşamki keyif ve neşemizin adı İstanbul Efendisi ve birçok yerde de okuyabileceğiniz gibi oyun gerçekten iyi. Eğer vaktiniz varsa ve müzikli oyunlardan hoşlanıyorsanız mutlaka izleyin. Oyundaki İrfan karakterini özellikle çok beğeneceksiniz. Hele ki bizim gibi yanınızda götürebileceğiniz, adı İrfan olan bir arkadaşınız varsa gülme krizlerinizin normalden biraz daha uzun süreceğini söyleyebilirim. Oyunun yönetmeni birçoğumuzun tanıdığı bir isim olan Engin ALKAN. Bu oyunda kesinlikle takdire şayan bir iş çıkartmış. Tek tek oyundaki oyuncuları sayamayacağım ama emin olun her biri diğeriyle yarışacak kadar iyi performans sergiliyor. Oyun hakkındaki detaylı bilgiyi ve daha da fazlasını http://istanbulefendisiardiyesi.tr.gg/ adresinden edinebilirsiniz. Şimdiden iyi eğlenceler dilerim.

Bu arada ben oyunu Sadabad Sahnesinde seyrettim. Sadabad Sahnesinde oyunu her yerden seyredebilirsiniz. Öyle ki oyuna yer bulmanız oldukça zor oluyor. Burada Tuğba’ya bir kez daha teşekkür etmek istiyorum yerlerimizi ayarladığı için.

Oyundan çıkışta Vefa Bozacısı’nda aldık soluğu. Ancak hayallerimiz yıkıldı. Çünkü kapalıydı. Oradan tam anlamıyla bir U dönüşü yapıp Balat İşkembecisi’ne gittik(Teşekkürler Emre). İstanbul’dan aylarca ayrı kalınca her yeri ayrı bir güzel geliyor. Bu arada bugün Süheyla’nın doğum günü ve yeni yaşını ilk kez bizimle birlikte orada kutladı maalesef. Bir kez daha doğum gününü kutluyorum arkadaşım, her yeni doğacak gün yeni mutluluklarla gelsin.

Etiketler:

Yorumlar

  1. Adsız30 Ocak 2009 08:55

    benim içinde çok güzel bir gündü hem çok eğlendiğim hemde çok duygulandığım bir gündü.tekrar bir arada olmak çok güzel...arkadaşlık çok önemli...yıllar sonra tekrar bir arada olmak çok güzel...teşekkürler erkan,teşekkürler çiğdem.teşekkürler süheyla,teşekkürler barış...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zamanı eğip, bükmek

Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç
Yorum Gönder
Yazının devamı »

"Allahumme ecirna min şerri siyaset"*

*Baştan söyleyeyim başlıktaki söz; "Allah'ım beni siyasetin şerrinden koru" anlamına geliyor ve koca bir külliyata imza atmış Said Nursi'ye atfediliyor. Ortam o kadar kirlendi ki, artık görüş açıklamaktan çekinir oldum. Geçmişim ortada. Sempati duyduklarım da eleştirdiklerim de... Orta bir yol tutturmaya çalışırken desteklediklerim de karşı çıktıklarım da burada yazılı olarak duruyor. FEM’e gittiğim, ilk üniversite yılımda "hizmetin" yurdunda kaldığım da geçmişimin bir parçası. Bir dönem destekçileri olduğum da... Hatta eleştirilerimin tamamını kapalı kapılar ardında yapıp, partizancasına savunduğum dönemleri de hatırlıyordur arkadaşlarım. Bu nedenle "hizmet" denilen olgunun ne olduğunu az çok bildiğimi düşünürüm. Hatta bir dönem içlerindeki hemen herkesin halisane bir şekilde çalıştığına da bizzat şahidim. Ancak o dönem o kadar kısa sürdü ki... Eminim şu an bile deli gibi memleket ve din adına çalışan, ne yapıyorsa bu uğurda yaptığını düşünen bi
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Ne çok şey oluyor oysa...

Günlük tutmaya eli gitmiyor insanın. Ne çok kişi göçtü geçtiğimiz yıl diye yazıyordum birkaç yazı önce. Ama o zaman daha kayıpların bitmediğini bilmiyordum. Beklemiyordum. İnsan beklemediği yerden yara alıyor. Bir, iki, üç... Bitmiyor. Eksiliyorum. Giden gidiyor da geri kalan her seferinde biraz daha eksiliyor. Yazamadım. Çocukluğumdan büyük bir parça gitti. Gençliğimin en sert, en güzel, en mert anıları gitti. Yazamadım. Öğretilerim, öğretmenlerim, dostlarım, akrabalarım gitti. Biriktirdiklerimi de alıp gittiler. Yazamadım. Bunu not düş tarihe, tarihinde not düş diye düşündüm çok zaman. Elim gitmedi bir türlü. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), "Kişiye nasihat olarak ölüm yeter" buyurmuş. Geriye bakıp düşündüğümde ölümle gerçekten tanıştığım ilk zaman 17 yaşında olduğumu hatırlıyorum. Ölümün ne olduğunun musallada yatan abim ile tek başıma kaldığımda fark etmiştim. O günü hiç unutmadım. O gün gibi hiç üzülmedim. Ama bu sene bir başka... Artık kayıplardan, cenazelerden, bizzat içi
Yorum Gönder
Yazının devamı »