Yazamıyorum artık!
Çünkü tarih değil neredeyse hayat tekerrürden ibaret.
Şu günlükte kimi sadece bir cümleden kimi birkaç cümlecikten oluşan 436 tane yazı var. Hatta bunların bazıları bana ait bile değil. Ama nerdeyse karşıma çıkan herkese söyleyecek tüm sözleri yazmış, tüm mesajarı vermişim gibi geliyor.
Kimi yazıların arasında gizlenmiş kalmış; "Ben diyen insandan korkarım!" kim kendini doğrudan başlıktan haykırmış.
Ama yok!
Olmuyor!
İnsanlara "ben" demenin, "benim" demenin çirkinliğini anlatamıyorum.
Benim evim...
Benim işim...
Benim "eşim"...
Benim çocuğum...
"İmtihan" benim dediklerimizle başlıyor. Keşke bilebilsek!..
Çünkü tarih değil neredeyse hayat tekerrürden ibaret.
Şu günlükte kimi sadece bir cümleden kimi birkaç cümlecikten oluşan 436 tane yazı var. Hatta bunların bazıları bana ait bile değil. Ama nerdeyse karşıma çıkan herkese söyleyecek tüm sözleri yazmış, tüm mesajarı vermişim gibi geliyor.
Kimi yazıların arasında gizlenmiş kalmış; "Ben diyen insandan korkarım!" kim kendini doğrudan başlıktan haykırmış.
Ama yok!
Olmuyor!
İnsanlara "ben" demenin, "benim" demenin çirkinliğini anlatamıyorum.
Benim evim...
Benim işim...
Benim "eşim"...
Benim çocuğum...
"İmtihan" benim dediklerimizle başlıyor. Keşke bilebilsek!..
Yorumlar
Yorum Gönder
Fikriniz varsa buradan buyurun...