Dostum,
Ben tam bir asal sayı gibiyim. Gerçi tam olmayan bir asal sayı ne demek onu da bilmiyorum ya neyse! Beni bölebilen bir kendim varım bir de bir. Hem biliyor musun; asal sayılar kümesinin elemanlarının bu iki özellik dışında pekte ortak yanları yok.
Bilmiyorum. Bunu anlatmak biraz zor. Ama şu anlatılmaz ve de paylaşılmaz yalnızlığımın en önemli sebebi bu. Ben bir yönden bakıldığında bir kümeye, diğer yönden bakıldığında bir başka kümeye ait gibi gözüküyorum. Ancak ait olduğum asal sayılar kümesinin ortak özellikleri dahi beni bir kümenin elemanı olmaktan alıkoyuyor. Bir eleman olmaktan çok bir alt küme olup çıkıveriyorum. Hani kullanılır ya; "nev'i şahsına münhasır" tam ben oluyorum işte o. Kümeyi genişletemiyorum bir türlü. Tüm kesişim, birleşim, kapsam ve kapsar işlemlerinin sonucu boş küme oluyor. (Buradan, tanıma göre boş küme olduğum sonucunu da çıkartabilirsin. Ancak bunu yapmayacağını umudediyorum.)
Pay/payda olayında asal sayılar için ortak bir çarpan bulmak da öyle pek kolay değil! Gerçi bu konuda en azından bir ihtimalden söz etmek mümkün. Asal sayılar kümesinin iki elemanın birbiriyle çarpımı bir ortak küme oluşturabiliyor. Ancak sanırım ben henüz o asal sayıyı bulamadım. Tabi malum asal sayıların ortak paydada buluşabilmesi için paydanın değerinin oldukça artması gerekiyor. Bu da ifadede işlem yapma zorluklarını ve hata payını oldukça arttırıyor.
Gecenin bu saatinde yine neden bahsediyorum inan benim de haberim yok. Aslında var da, yine asal sayı rolümü oynuyorum. Uykusu kaçan derviş gibi düşüncelerimi bir temele oturtmaya çalışıyor, eğiyor, büküyorum. Ancak hala "Aslında bir kaşık yok!" seviyesine ulaşamıyorum.
Benim sorularım yok seslendirilmiş. Ancak cevaplarımla karşımdakini tanıdığım sorular var. Kimin ne olduğunu anlamaya çalıştığım. Hepsi bu...
Ben tam bir asal sayı gibiyim. Gerçi tam olmayan bir asal sayı ne demek onu da bilmiyorum ya neyse! Beni bölebilen bir kendim varım bir de bir. Hem biliyor musun; asal sayılar kümesinin elemanlarının bu iki özellik dışında pekte ortak yanları yok.
Bilmiyorum. Bunu anlatmak biraz zor. Ama şu anlatılmaz ve de paylaşılmaz yalnızlığımın en önemli sebebi bu. Ben bir yönden bakıldığında bir kümeye, diğer yönden bakıldığında bir başka kümeye ait gibi gözüküyorum. Ancak ait olduğum asal sayılar kümesinin ortak özellikleri dahi beni bir kümenin elemanı olmaktan alıkoyuyor. Bir eleman olmaktan çok bir alt küme olup çıkıveriyorum. Hani kullanılır ya; "nev'i şahsına münhasır" tam ben oluyorum işte o. Kümeyi genişletemiyorum bir türlü. Tüm kesişim, birleşim, kapsam ve kapsar işlemlerinin sonucu boş küme oluyor. (Buradan, tanıma göre boş küme olduğum sonucunu da çıkartabilirsin. Ancak bunu yapmayacağını umudediyorum.)
Pay/payda olayında asal sayılar için ortak bir çarpan bulmak da öyle pek kolay değil! Gerçi bu konuda en azından bir ihtimalden söz etmek mümkün. Asal sayılar kümesinin iki elemanın birbiriyle çarpımı bir ortak küme oluşturabiliyor. Ancak sanırım ben henüz o asal sayıyı bulamadım. Tabi malum asal sayıların ortak paydada buluşabilmesi için paydanın değerinin oldukça artması gerekiyor. Bu da ifadede işlem yapma zorluklarını ve hata payını oldukça arttırıyor.
Gecenin bu saatinde yine neden bahsediyorum inan benim de haberim yok. Aslında var da, yine asal sayı rolümü oynuyorum. Uykusu kaçan derviş gibi düşüncelerimi bir temele oturtmaya çalışıyor, eğiyor, büküyorum. Ancak hala "Aslında bir kaşık yok!" seviyesine ulaşamıyorum.
Benim sorularım yok seslendirilmiş. Ancak cevaplarımla karşımdakini tanıdığım sorular var. Kimin ne olduğunu anlamaya çalıştığım. Hepsi bu...
Asıl olan ne biliyor musun! Kendini O'na tanıtmam..Seni O'nun bilmesi tanıması...Yoksa bunun dışında ne sen kendini gerçek anlamda başkalarına ifade edebilirsin ne de başkaları (diğer asal sayılar) seni gerçek anlamda anlayabilirler...Sanırlar sadece sanmaktan öte gidemezler ve bunu da ''iyi biri..'' ya da ''kötü biri..'' ya da '' sıradan biri...'' Ve ya ''farklı biri..'' gibi sınırlı şekilde ifadelendirebilirler..
YanıtlaSilİnsan öyle büyük bir mucize ki, ne kendini tam olarak ifade edebilecek kelimeler yeterli ne de anlaşılabilecek kadar kısıtlı..
Duayla...Olduğunu sandığının çok daha iyisi olman dileğiyle..