Ana içeriğe atla

Boşluk

Zaman hayatın belirli dönemlerinde kendi yasası gereğince farklı hızlarda akıyor. Bebeklikte, çocukluk, gençliğe kadar çok farklı, gençlik döneminde daha farklı... Ama orta yaşlara geldiğinizde bu kavram zıvanadan çıkıyor sanırım. Az önce buradaki son yazımı okudum. Üzerinden 1,5 yıldan fazla zaman geçmiş. Soran herkese söylediğim gibi uzunca bir zamandır "hayatın rutinine sıkışıp kalmış" durumdayım. "Rutin" ne çok severim!

Oysa ne çok şey oluyor hayatta... Örneğin, 4 ve 5,5 yaşlarında iki çoçuğum var. Onların günlük akışı bile ciltler doldurur. Bugün ufak olan yapboz parçalarından teleskop yapıp; "Baba bak bununla göğe bakıp yıldızları görebiliriz." dedi. Ama heyhat rutine sıkışmışlık işte. Zaman onlar ve benim için farklı işliyor!

Yıllar yılları kovalamış 20 yıldan fazladır aynı kişilerle birlikte çalışıyoruz. Muhtemelen bazılarıyla anam-babamdan bile fazla zaman geçirmişim. Ne garip...

Son sene içerisinde iki büyük çınar vermişim toprağa; önce babanem ve sonra ananem. Öyle lafın gelişi değil ha bizzat ellerimle... Hataları, günahları, sevaplarıyla ne çok yaşanmışlık barındırmışlar içlerinde. Çocuklarımın bile onlarla anıları var. Onlardan öğrenmişlikleri var. Çok ama çok önemli bir devrin son halkaları da yok artık. Allah cennet mekanda yeniden buluşmayı nasip etsin. İkiside ne zor koşullarda ne hayatlar yaşadılar. Gidişleri de hayatları gibi zor ve onlar için çok yıpratıcı oldu. Yaşanmışlık ve anılar güzel şeyler! Onlara ve dedelere ulaşabilmek, onlarla yaş alabilmek ne büyük nimet. İnşallah çocuklarımında böyle fırsatları olur.

Çok eksilmişiz! Beklediklerimizi değil de bekelemediklerimizi sınav olarak konmuş önümüze hayat. Biz planlar yaparken o koca değirmen taşını unutmuşuz.

Yine geçtiğimiz yıl kısa bir süreliğine diye üzerimdekilerle yola çıkıp "plandemi" nedeniyle 6 aydan fazla bir süre ata yurdumda kaldım. Rize ne güzel yer. Keşke biraz daha yakın olsa... Toprakta, güneş altında, açık havada çalışmaktan mıdır? Bilmem! 2020'nin yasaklarını ilk 6 ay neredeyse hiç hissetmedim. Hem de çok yoğun masa başı çalışmalarına, telekonferanslara ve yazılmış 100 binlerce satır koda, sayfalarca okumaya rağmen.

Bu arada İlahiyat bitmiş. Çoktan yerine iki bölüm birden eklenmiş. Hoş Arapça ile ilgili hala ciddi sıkıntılarım var. Ama hiç bilenle bilmeyen bir olur mu? Sanırımım okumak, bir yerde kayıtlı olarak bir düzen dahilinde yeni şeyler öğrenmek de benim kendime verdiğim ödül veya ceza, artık hangi açıdan baktığınıza göre değişir. Ya nasip...

En sevdiğim hobim okuma zamanlarına da geri döndüm. Aynı anda birden fazla kitabı götürmeye çalışmayılı da yıllar olmuş. En son bir Selahattin Yusuf kitabı ne iyi geldi. Sayfalar arasında sanki o yaylalardaymışım gibi gezindim.

Eskiden evlerimize kaçardık. Şimdi evlerimizden kaçıyoruz. Yasaklardan mı? Her şeyin çok fazla içinde kalmaktan mıdır? Benim gibi ev düşkünü biri bile iş yerinde nefes alabiliyor.

Zaman boşlukları doldurma zamanı. Kırıp dökmeden, kimi zaman örtülü kimi zaman dümdük. Öyle gözünün üstüne vurarak...


Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Fikriniz varsa buradan buyurun...

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zamanı eğip, bükmek

Zaman, fiziki boyutların sanal olan dördüncüsü, elle tutulamayan. Zaman, içinde olayların ardı ardına gerçekleştiği boyut… Bilim adamlarına göre, aynen ışığın bükülebilmesi gibi zaman da eğrilip, bükülebilir ve eğer doğru koşullar gerçekleşirse yani yeterli hız yakalanırsa önce geleceğe ve daha sonra da geçmişe sıçramak mümkün olabilir. Bunu zaman yolculuğu gibi basit kavramlarla karıştırmayın. Bu şu “an” ın da içinde olduğu bir kavram. Öyleyse ne demek bu? Bu soruya cevap verebileceğimi pek sanmıyorum, haddime de değil zaten. Ama bu soru etrafında dolaşıldığında dahi çok farklı yerlere çıkan kapılar bulabiliyor insan. Çok sevdiğim bir çizgi dizide bir keşiş (“Avatar”) hava, su, toprak ve ateşi bükebiliyordu. Tüm dünyayı kurtaracak kişi olan keşişin bile zaman üzerinde böyle bir gücü yoktu. Sonra “Matrix” ve “Neo” var. Ancak o da olaylara hükmeder gibiydi, zamana değil ya da ben öyle algılamıştım. “Aslında bir kaşık yoktu!” ve “Kırmızılı kadın da bir ajandı.” değil mi? Ya “Hiro” iç...
Yorum Gönder
Yazının devamı »

Belki üstümüzden bir kuş geçer

Uzunca zamandır okuyorum. Hem de oldukça fazla. Okuduklarından bende yer edenlerin sayısı çok fazla değil. Bir yazarın belki onlarca eserini okuyor ama içlerinden bir tanesine tav oluyorum. Yüzlerce sayfalık bir şiir kitabından bazen sadece bir tane şiir çıkıyor; acaba benim anladığımı mı yazmış şair dediğim. Ya da bir kitabın bir tek cümlesi beni mest etse yetiyor bana. Uzunca zamandır müzik de dinliyorum. Çok farklı şeyler değil. Ama yinede arada yakaladığım bana özel şeyler de oluyor. Bir şarkının tek bir cümlesi ya da tüm albümdeki tek bir melodi beni alıp götürebiliyor çok uzaklara. Dün aklıma gelmemişti adı Yüksek Sadakat'in "Belki üstümüzden bir kuş geçer" şarkısının. Grup çok başarılı mı? Bence değil. Ama öyle birkaç şarkısı var ki; eh be adam nasıl yazdın bunları dedirtiyor. Gül renginde gün doğarken Boğazdan gemiler usulca geçerken Gel çıkalım bu şehirden Ağaçlar,gökyüzü ve toprak uyurken Dolaşalım kumsallarda Çılgın kalabalık artık uzaklarda Yorulu...
2 yorum
Yazının devamı »

"Allahumme ecirna min şerri siyaset"*

*Baştan söyleyeyim başlıktaki söz; "Allah'ım beni siyasetin şerrinden koru" anlamına geliyor ve koca bir külliyata imza atmış Said Nursi'ye atfediliyor. Ortam o kadar kirlendi ki, artık görüş açıklamaktan çekinir oldum. Geçmişim ortada. Sempati duyduklarım da eleştirdiklerim de... Orta bir yol tutturmaya çalışırken desteklediklerim de karşı çıktıklarım da burada yazılı olarak duruyor. FEM’e gittiğim, ilk üniversite yılımda "hizmetin" yurdunda kaldığım da geçmişimin bir parçası. Bir dönem destekçileri olduğum da... Hatta eleştirilerimin tamamını kapalı kapılar ardında yapıp, partizancasına savunduğum dönemleri de hatırlıyordur arkadaşlarım. Bu nedenle "hizmet" denilen olgunun ne olduğunu az çok bildiğimi düşünürüm. Hatta bir dönem içlerindeki hemen herkesin halisane bir şekilde çalıştığına da bizzat şahidim. Ancak o dönem o kadar kısa sürdü ki... Eminim şu an bile deli gibi memleket ve din adına çalışan, ne yapıyorsa bu uğurda yaptığını düşünen bi...
Yorum Gönder
Yazının devamı »